یَأَیهَُّا الَّذِینَ ءَامَنُواْ لَا تَتَّخِذُواْ بِطَانَةً مِّن دُونِکُمْ لَا یَأْلُونَکُمْ خَبَالًا وَدُّواْ مَا عَنِتُّمْ قَدْ بَدَتِ الْبَغْضَاءُ مِنْ أَفْوَاهِهِمْ وَ مَا تُخْفِى صُدُورُهُمْ أَکْبرَُ  قَدْ بَیَّنَّا لَکُمُ الاَْیَاتِ  إِن کُنتُمْ تَعْقِلُونَ(118آل عمران)

بازار سودگرائی چنان بر عقل ها چیره شده که ایمان نیز با ترازوی این بازار به فروش می رود. اگر ایمان سودی مادی و زودرس نداشته باشد و یا انسان ها را دچار سختی و مشقت کند، به راحتی فروش می رود. بی آن که به این نکته توجه شود که هدف از زندگی، کسب منافع دنیوی و در پی راحتی دنیا بودن نیست. زندگی دنیا کارخانه ای است برای انسان سازی و سختی های آن کوره ای است برای محکم کردن فولاد وجود انسان. دوستی و دشمنی یکی از اموری هستند که به جای آن که با ملاک ایمان سنجیده شوند گرفتار سودگرائی مسلمانان سوداگر شده اند. اگر دوستی با کسی با هر دین و ایمانی و اعتقادی سودی داشته باشد از آن دریغ نمی ورزند.

خدای متعال در این آیه می فرماید: از غیر خود دوست و همراز نگیرید! آن ها در فاسد کردن و نابودی شما کوتاهی نمی کنند. دوست دارند شما در فشار و سختی باشید. کینه و بغض آن ها از دهان هایشان آشکار شده است و آن چه در سینه هایشان پنهان کرده اند بسیار بدتر از کینه دهانشان است. ما راه را به شما نشان دادیم، اگر کمی عقل خود را به کار گیرید. شما آن ها را دوست دارید ولی آن ها شما را دوست ندارند، اگر خوبی نصیب شما شود ناراحت می شوند و اگر گرفتار سختی و مصیبتی شوید از آن شادمان می گردند.

امروز یهودیان و دشمنان اسلام با دستانی مخملی خواهان دوستی با ما هستند. آیا جز این است که ما این درخواست را با عمل به این آیه پاسخ گفته ایم؟ آیا جز این است که آن ها در فکر تباهی و نابودی و فساد ما هستند و در این راه کوتاهی نخواهند کرد؟ آیا جز این است که دوست ندارند ما در آسایش باشیم؟ آیا جز این است که کینه آن ها نسبت به مسلمانان و شیعیان در کشورهای اسلامی با قتل و کشتار آن ها کاملا برای ما آشکار شده است؟ آیا دوستی با آن ها و کوتاه آمدن در برابر آن ها کاری عاقلانه است؟

آنان که در دنیا به دنبال سود های زودرس هستند و نسبت به نتیجه کوتاه آمدن در برابر آن ها اندیشه نمی کنند و به قول قرآن عقل خود را به کار نمی گیرند چه بسا با اندکی سختی که از این امر بر آن ها وارد می شود لب به شکایت می گشایند و دیگران را نیز ناامید می کنند. خدای متعال در آیه 140 همین سوره پاسخ ایشان را چنین میدهد: اگر به شما سختی و زخمی می رسد دشمنان شما نیز گرفتار همین سختی ها می شوند. ولی آن ها صبر می کنند و به دنبال فرصتی برای جبران هستند. شما نیز بر سختی ها صبر داشته باشید. ما این ایام سخت را غربالی قرار داده ایم تا مؤمنان واقعی را از بین منافقان و سست ایمانان جدا کنیم.

شعب ابی طالب نماد استقامت مسلمانان در برابر محاصره اقتصادی کفار، حجت را بر ما تمام کرده است. زمانی که مشرکان مکه مسلمانان را محاصره کردند و مردم را از داد و ستد با آن ها باز داشتند. در نتیجه پیامبر و مسلمانان  مدّت سه سال در سخت ترین شرایط مادّى به سر بردند تا آنجا که از گرسنگى سنگ بر شکم خود مى‏بستند و روزها را با روزه دارى به شب مى‏رساندند، حتی فاطمه (س) در کنار سایر کودکان و بزرگسالان از فشار گرسنگى و ضعف به خود مى‏پیچید، در حالى که مشرکان گرگ صفت پیرامون درّه ابى طالب مراقب بودند که مبادا کسى براى مسلمانان آذوقه بیاورد. در آن روزگار هیچ مسلمانی حاضر نشد از ایمان خود به خاطر لقمه ای نان بگذرد.